Wystawa dr. Jerzego Wypycha
W piątek 25 stycznia 2013 r. w Ośrodku Kultury Plastycznej Wieża Ciśnień otwarty został wernisaż wystawy „Linia w przestrzeni-rysunek” dr Jerzego Wypycha.
Autor prac określa przestrzeń rysunkiem, buduje ją w oparciu o intuicyjne zastosowanie zasad perspektywy, tworzy pewien znak przestrzeni. Znajduje się pomiędzy „pokazywaniem świata” a „interpretacją rzeczywistości, „nazywając świat” lub go oznaczając. Punktem wyjścia prac jest szkic zapisujący-dokumentujący relacje i emocje. Rysunek stanowi konstrukcję, buduje przestrzeń, ale jednocześnie w swym zamierzeniu ujawnia wewnętrzną strukturę, mimo, że zamknięty jest pojedynczą kreską. Kreska jest nie tylko konturem – jest kierunkiem. Kierunkiem błyskawicznego wyboru autora prac w zamęcie wszystkich możliwych linii. Ważnym elementem jest ekspresja kreski powstała jako zapis określonej relacji przestrzennej. Każda kolejna praca-rysunek jest dla autora podróżą - w sensie dosłownym i w przenośni. Jest zapisem jego podróży, ale również linią podróżującą w przestrzeni, czy też punktem wprawionym w ruch i zamienionym w linię.
Temat prac, określenie kompozycji jest długotrwałym procesem wynikającym z kumulacji doznań wzrokowych. Autor obserwując świat wokół poszukuje tematów już uporządkowanych z pewnymi dominantami kompozycyjnymi - rysunek jest uwieńczeniem tego procesu. Dalszy etap działań twórczych jest analizą rysunku z wykorzystaniem technik cyfrowych. Powiększając mniejsze fragmenty wyjściowego rysunku dr Jerzy Wypych poszukuje nowych układów kompozycyjnych, zagłębia się w jego strukturę. Linia w rysunku wychodzi poza euklidesową definicję, jest zapisem rysunkowym najcieńszym z możliwych, a mimo to posiada swoją szerokość.
Przy analizie cyfrowej linia ujawnia swoją fakturę, przy dalszych powiększeniach faktura zmienia się w strukturę, co prowadzi do dalszych poszukiwań autora - poszukiwań strukturalnych.
Rysunki dr Jerzego Wypycha powstały we Włoszech w Val di Sole w sąsiedztwie Doliny Val Camonica, która uważana jest za największą galerię Europy. Znajdujące się tam prace-rysunki naskalne stanowią jeden z największych zbiorów prehistorycznych petroglifów na świecie. Rysunki naskalne, a raczej ryty naskalne uzmysławiają istotę rysunku. Dr Jerzy Wypych odkrył pewną zbieżność formalną pomiędzy własnym rysunkiem strukturalnym a rytami naskalnymi, co było dla niego dużym zaskoczeniem i jednocześnie prowokacją do twórczej refleksji.
